روش شناسی تفسیری امام رضا (ع)
محل انتشار: فصلنامه سراج منیر، دوره: 4، شماره: 11
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 503
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SERAJ-4-11_002
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397
چکیده مقاله:
روش شناسی تفسیری یکی از مهم ترین علوم در حوزه قرآن پژوهی است که می تواند به شیوه های مختل فهم و تفسیر قرآن را از آن استخراج نمود. میزان آشنایی مفسر با متن و مولف نیز ارتباط مستقیم با این فهم دارد. این ویژگی در حضرات معصومین (علیهم السلام) به سبب قرابت ایشان با متن قرآن و عالم وحی، مطالعه روایات تفسیری را از دو بعد دارای اهمیت مضاعف می کند. اول از حیث القای محتوا و دوم به جهت الگوگیری از شیوه تفسیری آنها. کلام و پاسخ های امام رضا (ع)، با قرآن و برگرفته از قرآن می باشد. لذا نیاز به بیان معصوم (ع) در تفسیر قرآن ضروری است و کم توجهی یا بی توجهی، موجب خروج و انحراف از مراد واقعی در آیات قرآن شود. شیوه تفسیری امام رضا (ع) در گونه های مختلفی از جمله ارشادی، تطبیق مصداقی و تطبیق فعلی و رفتاری اعم از عملکرد و رفتار خود یا دیگران ظهور دارد. در مواردی استناد به بخشی از آیه بوده است نه کل آیه یا چند آیه. می توان گفت شیوه تفسیری معصومان (علیهم السلام)، اگرچه در مواضعی برای دیگران قابل الگو برداری است، ولی در همه موارد، شمولیت ندارد و قابل تسری به افراد عادی نیست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا فخاری
استادیار دانشگاه علامه طباطبایی، تهران