رواداری (تلورانس) در نظام بین المللی حقوق بشر

رواداری از مهم ترین و در عین حال پیچید هترین مفاهیم در حقوق بشر بی نالملل اس ت رواداری را یکی از ارزش های بنیادین و اساسی در کلیه ی روابط بی نالمللی هزاره ی سران ملل متحد قرن بیست و یک قلمداد کرده است. ظهور و بروز مظاهر جدید نارواداری در سالیان اخیر نیاز به رواداری را به ضرورتی غیر قابل اجتناب مبدل کرده است. صر فنظر از معانی متفاوت رواداری حوزه های مختلف فلسفی، مذهبی و سیاسی، رواداری را در مفهوم عام و به طور کلی، می توان فرمول متمدنانه ی همزیستی مسالمت آمیز افراد بشر را که در دیدگاه ها، عقاید، اعتقاد ات و سایر ویژگیهای هستند، در کلیه ی مراودات و مناسبات اجتماعی دانست. متفاوت خود این مفهوم به گونه ی غیر قابل انکاری با تکثر اندیشه و رفتارها همراه بوده و تکثرگرایی ب ه ویژه تکثرگرایی فرهنگی پایه و اساس مفهوم رواداری را تشکیل می دهد. به لحاظ تاریخی، مفهوم مدرن رواداری در آغاز عصر کنونی توسعه و ترقی یافت، اما سوابق اندک و در عین حال مهمی از آن را در دوران باستان نیز می توان یافت، به گونه ای که در موارد متعددی نویسندگان جدید از آن الهام گرفته اند. اما آنچه مسلم است اینکه رواداری در ابتدا مفهومی کاملا اخلاقی داشت و محدود به پذیرش حق انتخاب مذهب از سوی فرد و عمل به آن بوده است، اما بعدها پس از قرن 18 مفهوم آن بسط یافت و به معنی احترام به هرگونه اعتقاد، خواه مذهبی یا سیاسی، تغییر کرد. مفهوم رواداری از یک سو مبتنی بر شناخت حقوق دیگران و احترام به شخصیت و هویت آنان در عین داشتن تفاوت در اعتقادات، فرهنگ، زبان و... است و زمینه ساز گفت و گو و تبادل اندیشه ها در فضایی آکنده از احترام متقابل می باشد. ارزش های اجتماعی و سیاسی نوین که هنجارهای بین المللی در زمینه ی حقوق بشر از آ نها نشات گرفته اند، در ابتدا به واسطه ی نیاز به رواداری به عنوان اساس یترین شرط برای حفظ نظم اجتماعی تحت قاعده درآمده اند. از سوی دیگر، مفهوم رواداری، تبلیغ و گسترش آن، به واسطه ی آموزش، عاملی اساسی در برقراری صلح میان افراد، گروه ها، ملت ها و دولت ها می باشد. نقش کلیدی آموزش رواداری به منظور دستیابی به صلح به وضوح در اعلامیه ی جهانی حقوق بشر، اعلامیه ی اصول رواداری و برنامه و طرح اقدام فرهنگ صلح مورد اشاره واقع شده است.

کلیدواژه ها:

رواداری ، نارواداری ، تکثرگرایی فرهنگی ، گفتگو ، حقوق بشر ، آموزش ، صلح