زمینه ها و ویژگی های اندیشه ی سیاسی معناگرا

با اوج گرفتن فلسفه اثباتی و به تبع آن دانش تخصصی و رفتاری در علوم اجتماعی، این بحث نیز دامن زده شد که فلسفه سیاسی پایان یافته است. این به آن معنا بود که رویکردهای هنجاری و انتقادی در نظریه فاقد اعتبار است. انتشار کتاب تاثیرگذار جان راولز(عدالت به مثابه انصاف) ضمن نفی این ادعای کاذب، نشان می داد که اندیشه سیاسی و اجتماعی خصلتی معناگرا و هنجاری گرفته است. فرضیه اصلی مقاله حاضر این است که بنا به متغیرهای تساوی سیاسی معناگرا شده است نکته به منظور اثبات این ماه مقاله حاضر در دو بخش تنظیم شده است. در بخش نخست دلایل و زمینه های اندیشه معناگرا در سه محور به بحث گذاشته می شود. اما در بخش دوم به منظور ارایه دلایلی ایجابی برای فرضیه ، چند مولف به عنوان ویژگی های پناهنده سیاسی نوین مطرح می شود: رویکرد مثبت به اندیشه فرهنگی با خصلت هویتی و ارزش مدار، رویکرد فرااثبات گرا پدر پراکنده شدن و تنوع مکاتب و نظریه ها تبلور یافته است، بازگشت به اخلاق گفتمانی. این مقاله از روش توصیفی و تحلیلی استفاده از فنون نظریه های انتقادی و هنجاری پیروی خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

ماتریالیسم ، ایده آلیسم ، معناگرایی ، فلسفه سیاسی ، فراثبات گرایی