بررسی ارتباط بین سواد سلامت و سلامت عمومی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت زابل در سال 1395
محل انتشار: فصلنامه پرستاری دیابت زابل، دوره: 5، شماره: 1
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 433
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JDN-5-1_004
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: دیابت اختلال متابولیکی است که با هیپرگلیسمی مزمن مشخص میشود. این بیماری به سیستمهای مختلف بدن صدمه وارد کرده و روی کمیت و کیفیت زندگی تاثیر میگذارد. سلامت عمومی تاثیر زیادی روی کیفیت زندگی بیماران دیابتی دارد. از طرفی سواد سلامت به عنوان یک عامل در جهت بهبود سلامت عمومی این بیماران عمل میکند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سواد سلامت و سلامت عمومی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت.مواد روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود. 150 نفر بیمار که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند به روش نمونه گیری آسان وارد مطالعه شدند. دادهها به وسیله سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سواد سلامت (TOFHLA) و پرسشنامه سلامت عمومی (General Health Questionnaire) جمعآوری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و روشهای آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره سواد سلامت 66/41±17/22 بود و افراد مورد پژوهش از نظر سواد سلامت در سطح مرزی قرار داشتند. میانگین نمره سلامت عمومی نیز 58/13±11/72 بود و وضعیت مطلوب سلامت عمومی را نشان میداد. بین سواد سلامت و سلامت عمومی ارتباط آماری مثبت معنی داری وجود داشت r= 0/22) و .(p=0/001بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که هرچه نمره سواد سلامت افراد بیشتر باشد نمره سلامت عمومی بالاتری دارند. دیابت مشکلات بالینی و روانی زیادی را به دنبال دارد و سبب محدودیت فعالیتهای جسمانی و روانی افراد میشود. کاهش سواد سلامت با کاهش سلامتی از قبیل مشکلات جسمی و روان شناختی در ارتباط است. بطور کلی سواد سلامت و سلامت عمومی دو مقولهای هستند که بیماران دیابتی هنوز نیازمند آموزش بیشتری در این زمینه میباشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هایده اربابی
دانشجوی کارشناسی مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
علی منصوری
کارشناسی ارشد پرستاری، مربی، عضو هییت علمی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
ساجده نوشیروانی
کارشناسی مامایی، مرکز بهداشت و درمان زهک، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
آزاده ارباب
دانشجوی کارشناسی مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران