نقش عاطفه مثبت و منفی و سبک هایی مساله گشایی در پیش بینی رضایت از زندگی در افراد مبتلا به دیابت

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش عواطف مثبت و منفی و سبکهای مساله گشایی در پیش بینی رضایت از زندگی افراد مبتلا به دیابت می باشد.مواد و روشها: روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه بیماران دیابتی سرپایی مراجعه کننده به بیمارستانها و مراکز بهداشت سنندج در سال 1392 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس 100 نفر 60)نفر زن، 40نفر مرد ) بعنوان نمونه انتخاب گردید. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه های عاطفه مثبت و منفی، سبکهای مسالهگشایی و رضایت از زندگی استفاده شد و دادهها با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.یافتهها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که عاطفه مثبت و سبک های مساله گشایی مثبت رابطه مثبت و معناداری (P <0/001) و عاطفه منفی رابطه منفی و معناداری در سطح (P <0/001) با رضایت از زندگی دارند. اما بین سبک مسالهگشایی منفی و رضایت از زندگی رابطهایی به دست نیامد .(P> 0/001)بحث و نتیجه گیری: به طور کلی میتوان گفت که عاطفه مثبت و سبکهای مساله گشایی مثبت با بیشتر شدن سازشیافتگی جسمانی و روانی با وقایع تنش زای زندگی و سطوح بالاتری از عملکرد و رضایت از زندگی رابطه دارد و بالطبع کیفیت زندگی و سلامت روان بیماران را تحت تاثیر قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

عاطفه مثبت ، عاطفه منفی ، سبکهای مساله گشایی ، رضایت از زندگی ، دیابت