بررسی ارتباط میزان هموگلوبین گلیکوزیله، شاخص توده بدنی، طول مدت بیماری و دوز انسولین با مدت قاعدگی در نوجوانان دیابتی

مقدمه و هدف: دیابت نوع1 شایعترین اختلال غددی- متابولیکی دوران کودکی و نوجوانی است و یکی از بیماری های اصلی آسیب رسان به دستگاههای متعدد بدن از جمله عملکرد محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- تخمدان است. از آنجا که مطالعات کمی راجع به مدت خونریزی قاعدگی و دیابت نوع1 در بالغین انجام شده است، این مطالعه به تعیین ارتباط میزان هموگلوبین گلیکوزیله با مدت خونریزی قاعدگی در مبتلایان به دیابت نوع 1 پرداخته است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع همبستگی است که در آن 60 دختر نوجوان مبتلا به دیابت نوع1، با سن 11-19 سال در آن شرکت داشتند. نمونهها به روش آسان انتخاب و با استفاده از مصاحبه، دادههای بیوفیزیکال و پرسشنامه جمع وری شدند. زمان شروع و پایان خونریزی در طی سه سیکل قاعدگی ثبت شد. برای هر یک از واحدهای مورد مطالعه 2 بارآزمایش HbA1c به فاصله 3 ماه انجام شد. مبتلایان به تخمدان پلی کیستیک و اختلالات غده تیرویید از مطالعه حذف شدند. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی (درصد فراونی، میانگین، انحراف معیار و دامنه تغییرات) و استنباطی ( آزمون رگرسیون چندگانه ) تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد میانگین میزان HbA1c، 8/31 ± 1/63 درصد بود. 8 نفر (%13/79) اختلال در مدت خونریزی (بیشتر از 7 روز)، داشتند. هیچ کدام از واحدهای پژوهش آمنوره اولیه نداشتند. بین میزان هموگلوبین گلیکوزیله، شاخص توده بدنی، طول مدت بیماری و دوز انسولین با مدت خونریزی قاعدگی ارتباط معنی دار آماری مشاهده نشد.بحث ونتیجه گیری: متغیر های مورد مطالعه ارتباط معنی داری با مدت خونریزی قاعدگی نشان نداد. حجم نمونه بیشتری برای مطالعات آتی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

دیابت ، مدت خونریزی قاعدگی ، نوجوان ، هموگلوبین گلیکوزیله