اثر میکوریز آربوسکولار و برادیرایزوبیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا تحت تنش کم آبی

به منظور بررسی تاثیر دو نوع زیستی بر رقم M9 سویا تحت تنش کم آبی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشگاه بوعلی سینا در سال 1391 اجرا شد. در کرت اصلی سه سطح آبیاری پس از 50 ،100 و 150 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر A و در کرت فرعی کود زیستی در چهار سطح (برادیرایزوبیوم، میکورایز، هر دو کود زیستی و عدم تلقیح) بودند. نتایج نشان داد تنش کمآبی اثر معناداری برتعداد غلاف در متر مربع، دانه در غلاف، ارتفاع بوته، عملکرد زیستی، دانه و روغن داشت، اما بر وزن صددانه، شاخص برداشت و درصد روغن اثر معناداری نداشت. در وضعیت عدم تنش کم آبی، کودهای زیستی بر بیشتر صفات اندازهگیری اثری نداشتند و حتی میکوریز سبب کاهش ارتفاع بوته ها شد. اما کاربرد کود زیستی بهویژه کاربرد همزمان آنها سبب تقلیل اثر منفی تنش کمآبی شد، به طوریکه در تنش شدید کمآبی کاربرد همزمان، تعداد غلاف در متر مربع، وزن صددانه، ارتفاع بوته و عملکردهای زیستی، دانه و روغن را بهترتیب 33 ،6/9، 4/15 90 ،93 و 170 درصد نسبت به تیمار عدم مصرف کودهای زیستی افزایش داد.

کلیدواژه ها:

روغن ، قارچ ، کم آبی ، کود زیستی