اثرتنش گرمای انتهای فصل برعملکرد واجزای عملکرد دانه و ارزیابی شاخص های تحمل تنش درجو Hordeum vulgare L

اثر تنش گرمای انتهای فصل بر عملکرد و اجزای عملکرد در 11 رگه و جو ارسالی از مرکز تحقیقات ایکاردا و یک رقم شاهد منطقه ایذه طی دو سال 1384-86 در ایستگاه تحقیقات کشارزی دیم گساران مورد ارزیابی قرار گرفت هر رگه در یک کرت شش خطی و در دو تاریخ کاشت رایج منطقه اواسط آذرماه و دیر کاشتی اواخر دی ماه و در سه تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی کشت گردید نتایج نشان داد که تنش گرمای ناشی از اعمال دیر کاشتی به صورت معنی داری میانگین دو سالانه تعداد سنبله در واحد سطح تعداد دانه در سنبله وزن هزار دانه و عملکرد دانه را به ترتیب به میزان 25/2و6/3و3/6و34/8 درصد کاهش داد ولی طول دوره پر شدن دانه کاهش معنی داری نداشت تعداد روز تا سنبله دهی بیشترین همبستگی معنی دار 0/65-را با عملکرد در شرایط تنش نشان داد شاخص های میانگین محصول دهی MP میانگین هندسی محصول دهی GMP و شاخص تحمل تنش STI که در هر دو شرایط تنش و طبیعی همبستگی مثبت معنی دار و بسیار بالاتری با عملکرد داشتند مناسب ترین شاخص ها در شناسایی رگه های متحمل به گرما و پر محصول در هر دو شرایط طبیعی و تنش گرما بودند بر اساس نتایج دو ساله می توان رگه 6 را با بیشترین مقدار برای شاخص های GMP ,STIو MP و بالاترین عملکرد دانه به عنوان رگه متحمل به شرایط تنش گرما جهت کشت در مناطق گرمسیری معرفی نمود

کلیدواژه ها:

تنش گرما ، جو ، عملکرد ، شاخص های تحمل تنش