اثر نحوه پراکنش بذور علف های هرز یولاف وحشی ،(Sinapis arvensis)وحشی خردل)، Avena ludoviciana) (Rapistrum rugosum)شلمی و) Hordeum spontaneum)جودره بر شکار پس از انتشار آنها

به منظور بررسی اثر نحوه پراکنش بذور یولاف وحشی (ludoviciana Avena ،(خردل وحشی (arvensis Sinapis ،(جودره (spontaneum Hordeum (و شلمی(rugosum Rapistrum (بر شکار پس از انتشار آنها، آزمایش مزرعه ای در تابستان 1386 در مزرعه جو زراعی (vulgare Hordeum ( در منطقه مشهد اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل چهار گونه علفهای هرز، سه نحوه پراکنش بذور و شش تاریخ نمونه برداری بود. میزان شکار بذور در میان گونههای مختلف تفاوت معنیداری داشت. نحوه پراکنش بذور بر شکار آنها اثر معنیدار داشت. برای هر چهار گونه، بیشترین شکار به تیمار پراکنش لکهای و کمترین شکار به تیمار پراکنش تصادفی مربوط بود. اثر متقابل گونه علف هرز و نحوه پراکنش نیز معنی دار بود بطوریکه بیشترین و کمترین شکار، به ترتیب به بذور مجتمع خردل وحشی و بذور تصادفی جودره تعلق داشت. نتایج نشان دهنده آن است که در شرایطی که بذور هر یک از علفهای هرز به صورت گروهی و لکهای در مزرعه پراکنده هستند، امکان شکار آنها به وسیله شکارگران بیشتر بوده و در این حالت، شکارنقش موثرتری در مدیریت علف های هرز ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

بذر علف هرز ، شکار پس از انتشار ، نحوه پراکنش ، مدیریت تلفیقی