بررسی محدودیت های تحصیل دلیل برای کشف جرم از منظر فقهی و حقوقی

کشف جرم، اولین مرحله فرایند دادرسی کیفری است و شروع چرخه فرایند کیفری و مجازات مجرمین منوط بهمرحله کشف جرم است. معمولا اثبات جرم و تحقق محکومیت های کیفری در تمامی نظام حقوقی بدون وجود دلیلامکان پذیر نیست، و به طور حتم دلایل در حقوق جزا نقش اساسی داشته و به جهت همین اهمیت است که دلیل ونحوه تحصیل آن می تواند در جهت یک دادرسی عادلانه نقش آفرینی کند. اما تحصیل دلیل به راحتی میسر نیست وبا یکسری محدودیت مواجهه است که این محدودیت ها را قانونگذار در جهت حفظ حقوق افراد در نظر گرفتهاست و فقهای بزرگوار نیز به برخی از محدودیتهای که در این زمینه وجود دارد، اشاره نموده اند. محدودیتهاییرا که میتوان در حقوق موضوعه برای کشف جرم در نظر گرفت عبارتند از؛ منع اجبار به اقرار، منع شکنجه و آزارو اعمال مجازات های غیرانسانی، منع دستگیری و بازداشت های خودسرانه، حق تفهیم اتهام، حاکمیت اصل برایت،ضرورت حفظ شان و شخصیت انسانی متهمان و همچنین به کارگیری روشهای نوین برای کشف حقیقت میباشد.در میان فقها نیز چندین محدودیت در جهت دلیل کشف جرم وجود دارد که عبارتند از: ممنوعیت شکنجه کهاجماع و روایات بر حرمت آن دلالت دارد، اصل حرمت تجسس، رعایت حیثیت و شرافت انسان، قاعده درا. وجیه-تر آن است که گفته شود تمامی این محدودیتها بر مبنای کرامت انسانی، اصل عدالت و امنیت قضایی پایه ریزیشده اند. لذا با توجه به دستاورد این تحقیق به روشهای نوین و پیشرفته علمی میتوان با حفظ حقوق افراد جامعه وکرامت انسانی محدودیت هایی که بر سر راه تحصیل دلیل برای کشف جرم وجود داشت شناسایی و رفع نمود وزمینه یک دادرسی اصولی، علمی وعادلانه را مهیا نمود.

کلیدواژه ها:

بررسی محدودیت ها ، تحصیل دلیل ، جرم ، حقوق ، فقه ، کشف جرم