بررسی آموزش استاد کار بر روی شاگرد در جهت بالا بردن کیفیت آموزش امروزی

در این تحقیق استاد و شاگرد نه فقط یک نهاد فرهنگی معنوی متعلق به گذشته بلکه بعنوان یک روش موثر و کار آمد امروزی در فرایند آموزش مهارت های حرفه ای به حساب می آید، روشی که روانشناسی آموزشی چند دهه اخیر، گام به گام به کشف درباره وجوه و حدود آن نایل گشته است. بنابراین با شناخت تجربه هایی که پیشینیان برای پرورش معماران از آن بهره می بردند. تلفیق جنبه های مثبت آن با نظام فعلی آموزش، می تواند در ارتقای این نظام ها مفید واقع گردد . که نگارنده این پژوهش به دنبال پاسخ گویی به این پرسش است که اصول اصلی آموزش سنتی در ساخت بناها ماندگار چه بوده و چگونه می تواند در بالا بردن کیفیت بناهای امروزی تاثیر بگذارد پژوهش مورد نظر، نوعی پژوهش کیفی که با استفاده از روش کاربردی و عملی به مطالعه نظام سنتی آموزش معماری در ایران و بررسی مباحث و روش های آموزشی پرداخته است. که پس از ذکر شواهدی از اهمیت یافتن روز افزون و نیز تلاشهای انجام شده برای عملی کردن اصول روش استاد و شاگردی در کاربرد آموزش امروزی با توجه به وجوه ششگانه مدلی واصوی روش آموزش سنتی (استاد و شاگرد ) شناختی معرفی می شود و آنگاه با تببین نظریه هایی مهمی که یافته ها آنها بطور مستقیم و غیر مستقیم معطوف به ویژگی برتر روش استاد و شاگردی است.

کلیدواژه ها:

آموزش سنتی ، استادکار و شاگرد ، کیفیت آموزش ، بناهای ماندگار و تاریخی ، آموزش امروزی