تاثیر مداخلات فراهم سازی رشد حرکتی در مدارس بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان روستایی با فقر حرکتی

اخیرا توجه زیادی به بررسی ارتباط بین رشد حرکتی و محیط شده است (1). شاید سهم قابل توجهی در این زمینه در بحث مشاهده ارزیابی خانه صورت گرفته که توسط کالدول و برادلی طراحی شده است (2). اگر چه فهرست حاضر در اصل به طور مشخصی برای بررسی ارتباط خانه و رشد حرکتی کودک طراحی شده است، یکی از برجسته ترین و استوارترین یافته ها، ارتباط قوی بین در دسترس بودن وسایل بازی مهیج در رشد حرکتی نسبت به فقر محیطی است. اگرچه سنجش های رشد حرکتی ویژه ایی در خانه استفاده شده است، هنوز هم حداقل اطلاعات قابل دسترسی در رابطه با اثرات چند بعدی از مدرسه در رشد حرکتی وجود دارد. در یک بررسی آبوت و همکاران به این نتیجه رسیدند که غنی سازی محیط یک عامل مهم در کمک به رشد حرکتی کودک است اما هنوز تحقیقات کمی برای بررسی این رابطه وجود دارد(3). محیط نقش حیاتی در رشد کودک ایفا می کند. منطقی است که نتیجه بگیریم رشد کودکان توسط محیط /اجتماع و فاکتورهای زیستی که مستعد وضعیت نامطلوب و یا مثبت هستند تحت تاثیر قرار میگیرد(4). مهارت های حرکتی بنیادی (FMS) به عنوان بلوک های ساختمان برای فعالیت های بدنی طول عمر (6) و به عنوان الفبای حرکت دیده می شود. مطالعات قبلی، رابطه مثبت بین عملکرد FMS و مشارکت کودکان در فعالیت بدنی همیشگی و سازمان یافته را نشان داده اند (4،5). FMS فعالیت های حرکتی رایجی هستند که الگوهای حرکتی خاص دارند. این حرکات پایه و اساس فعالیت های حرکتی پیشرفته تر ورزشی و غیر ورزشی(فعالیت های زندگی روزمره) را شکل می دهند (7).