اثر یک دوره تمرینات با تاکید بر گیرنده های حسی و عمقی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی کودکان با اختلال بینایی

اختلال بینایی به عنوان یک قیود فردی، می تواند باعث عدم ادراک بینایی کافی شده، و بر همه جنبه های رشد کودک تاثیر بگذارد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات با تاکید بر گیرنده های حسی و عمقی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی کودکان با اختلال بینایی می باشد. به همین منظور تعداد 20 کودک کم بینا با میانگین سنی 6 تا هشت سال، با استفاده از نمونه های هدفمند و دردسترس انتخاب، و پس از انجام پیش آزمون اولریخ 2000 به صورت تصادفی در دو گروه برنامه تمرینات با تاکید بر گیرنده های حسی و عمقی و فعالیت های معمول روزمره جای داده شدند. گروه اول به مدت 8 هفته ی 3 جلسه ای، و هر جلسه 45 دقیقه در تمرینات تمرینات با تاکید بر گیرنده های حسی و عمقی، که شامل چهار بخش سازمان یافته می باشد شرکت کردند. گروه دوم در این مدت فعالیت های روزانه خود را اجرا کردند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس نشان داد که بین میانگین باقیمانده نمرات مهارتهای حرکتی بنیادی آزمودنی ها برحسب عضویت گروهی تفاوت معناداری وجود دارد (P<0/01). میزان این تاثیر برای رشد مهارت های حرکتی بنیادی در گروه برنامه تمرینات مربوط بوده است. تمرینات با تاکید بر گیرنده های حسی و عمقی می تواند قیود فردی کودکان را تا حدودی جبران کرده و مهارتهای حرکتی با استفاده از سیستم های حس عمقی بهبود دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه متاسب رشدی ، مهارت های حرکتی جابجایی ، کم بینایی ، آزمون اولریخ 2000