تعیین ارتباط نوع اشتیاق فعالیت بدنی و تحلیل رفتگی ورزشی دختران رده نوجوانان شهرستان ارومیه بر اساس نظریه دوگانه اشتیاق

اشتیاق فعالیت بدنی به دو نوع هماهنگ و وسواسی می تواند پایداری نوجوان را در فعالیت های بدنی را تحت تاثیر قرار دهد. اشتیاق متوازن تمایل قوی به مشارکت در فعالیت ورزشی است ولی هویت او را تحت تاثیر قرار نمی دهد. در طرف مقابل اشتیاق وسواسی تمایل غیرقابل کنترل به مشارکت است که موجب بروز مشکلاتی در زندگی فرد می شود. این دو نوع از اشتیاق فعالیت بدنی می تواند عوامل روانی را تحت تاثیر قرار دهد و موجب پایداری یا بی ثباتی در تنظیم رفتار ورزشی باشد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نوع اشتیاق فعالیت جسمانی بر تحلیل رفتگی ورزشی دختران نوجوان شهرستان ارومیه بود این تحقیق از نوع توصیفی و از دسته همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق را 93 نفر از دختران با دامنه سنی 12 تا 19سال تشکیل می دادند که به صورت تصادفی و در دسترس دو پرسشنامه اشتیاق ورزشی (والراند و همکاران، 2013) و تحلیل رفتگی ورزشی ( رادک و اسمیت، 2001) را تکمیل کردند. از روش آماری MANOVA در این تحقیق استفاده شد. و اثر بین اشتیاق متوازن و عوامل 3 گانه تحلیل رفتگی (نمره کلی این سازه) نتایج معنادار نبود(lambda=.993, p=.726) . با این حال بین اشتیاق وسواسی و واماندگی بدنی-عاطفی ارتباط معنادار و از نوع مثبت (lambda=.953, p=.002) وجود داشت. نتایج این تحقیق نشان داد که (0/11) . حفظ و کنترل اشتیاق فرد برای پایداری در محیط های ورزشی ضروری است. عوامل 3 گانه تحلیل رفتگی زودهنگام باعث دوری از محیط های ورزشی شده و دختران نوجوان از مزایای فعالیت جسمانی بی بهره می مانند. اشتیاق وسواسی موجب این تحلیل رفتگی می شود و باید برای کنترل و متوازن کردن آن میل نوجوان را به فعالیت های لذت بخش دیگر سوق داد.

کلیدواژه ها:

اشتیاق ، متوازن ، وسواسی ، تحلیل رفتگی ، واماندگی بدنی-عاطفی