امکان سنجی بهبود رفتار قاب های خمشی فولادی با استفاده از میانقاب های بنایی هیبریدی معمولی به روش اجزاء محدود

امروزه غالب خسارت ها و خرابی سازه ها در حین زمین لرزه مربوط به آسیب دیدن میانقاب ها و به دنبال آن تخریب درب، پنجره، تاسیسات برقی و غیره می باشد. علیرغم اهمیت مفهومی و اقتصادی این قبیل سازه ها همچنان مشکلاتی برای مدلسازی و رفتارسنجی آن ها موجود می باشد سیستم های سازه ای هیبریدی، نگرشی نوین نسبت به ساختارهای سازه ای دارای میانقاب می باشد. در این پژوهش به بررسی رفتار میانقاب های هیبریدی معمولی نوع I پرداخته شد. در این راستا از روش تحلیل اجزا محدود به کمک نرم افزار آباکوس، 13 مدل عددی ساخته شده و پس از تحلیل بار افزون، رفتار سنجی شده است. نتایج حاصل از شبیه سازی ها توسط آنالیز پوش، به صورت کانتورهای تنش و نمودار نیرو-تغییرمکان برای مدل ها ارایه گردید. بر اساس نتایج آنالیز پوش آور یا بار افزون با افزایش آرماتور دیوار مسلح، که بیانگر افزایش رابط ها بین قاب فولادی و میانقاب می باشد، شکل پذیری قاب افزایش چشمگیری یافته است.

کلیدواژه ها:

قاب های خمشی فولادی ، میانقاب بنایی هیبریدی ، روش تحلیل اجزاء محدود ، مقاومت نهایی ، شکل پذیری