اثر بخشی روان درمانی گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر اضطراب وجودی دانشجویان

پیش زمینه وهدف : عالم الهیات به برخی شرایط ذاتی در وجود اشاره می کند که ما را برای گریختن از آگاهی خیلی زیادبر می انگیزد. این شرایط ما را دچار وحشتی می کند که اضطراب وجودی نامیده می شودو مطالعات چندانی در مورد اثربخشی این روش درمانی در کاهش علایم این اضطراب انجام نگرفته است .بنابراین با توجه به اهمیت این مسیله تحقیق حاضردرصدد برآمده است تا تاثیرروان درمانی تحلیل رفتار متقابل را بر روی دانشجویان دانشگاه آزاد تهران غرب مورد مطالعه –قرار دهد.روش تحقیق :این طرح از نوع مطالعه نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد.جهت دستیابی به اهداف پژوهش ،از بین دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته روانشناسی که در سال تحصیلی 97 - 1396 مشغول بهتحصیل بودند، 30 نفر با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به شیوه کاملا تصادفی در گروه هایآزمایشی (15 نفر) وکنترل (15 نفر) قرار گرفتند.سپس هردوگروه به پرسشنامه اضطراب وجودی پاسخ دادند.گروه آزمایشبه مدت 12 جلسه روان درمانگری تحلیل ارتباط متقابل را تجربه کردند.بعد از اتمام جلسات مداخله ای ،پرسشنامهاختلال اضطراب وجودی برای هردوگروه مجددا اجرا شد. داده های پژوهش به کمک آزمون های توصیفی واستنباطی ازجمله میانگین ،و تحلیل کوواریانس تحلیل گردیدند.یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش وکنترل در میزان کاهش اضطراب وجودی ،تفاوت معنی داری وجود(p> 05/0). نتیجه گیری :یافته های مطالعه حاضر نشان داد که روان درمانی تحلیل رفتار متقابل بر کاهش اضطراب وجودیدانشجویان موثر است.

کلیدواژه ها:

اضطراب وجودی ، تحلیل رفتار متقابل