رابطه مدیریت زمان با رضایت شغلی در کارکنان بانکهای شهر کرمانشاه

رضایت شغلی به عنوان یک نگرش در خصوص چگونگی احساس مردم نسبت به شغلشان تعریف شده است که در مقوله ی بهره وری نیروی انسانی در سازمان ها به عنوان یک مسیله ی بسیار مهم مطرح است، لذا این پژوهش با هدف بررسی رابطه مدیریت زمان با رضایت شغلی در کارکنان بانک های شهر کرمانشاه در سال 1395 صورت گرفته است. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان بانکهای شهر کرمانشاه می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 120 نفر از بین آنان انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های رضایت شغلی و مدیریت زمان استفاده شد. برای تحلیل داده ها علاوه بر روشهای آمار توصیفی از روش همبستگی پیرسون استفاده شد. نرمافزار مورد استفاده SPSS نسخه 53 بود. نتایج نشان داد که بین رضایت شغلی و مدیریت زمان (r=0/498) همبستگی مثبت معناداری در سطح P<0/001 مشاهده شد. با توجه به نتایج حاصله بهتراست که مدیران سازمانها به شناسایی و بهرهبرداری از سایر عوامل مربوط به تواناییها و ویژگی های شخصی کارکنان بپردازند تا از نتایجمثبت و مولد آنها در سه سطح فردی، سازمانی و اجتماعی، بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، رضایت شغلی ، کارکنان ، بانک