تاثیر فعالیت های آزمایشگاهی برخودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف از این پژوهش، تاثیر فعالیتهای آزمایشگاهی برخودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان بود که به روش توصیفی و از نوع زمینه یابی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشآموزان دخترانه مدارس دولتی عادی پایه دهم ناحیه دو ساری به تعداد 191 نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب رشته تحصیلی از آنان انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی عمومی شررتحصیلی دانش آموزان و پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام تیلور بود.برای تجزیه و تحلیل دادهها آمار استنباطی استفاده میشود که سطح آمار استنباطی، به بررسی فرضیه های پژوهش پرداخته و با استفادهآزمون T از تکنمونهای فرضیه ها تایید شده اند. نتایج نشان داد که فعالیتهای آزمایشگاهی بر خودکارآمدی عمومی و عملکرد تحصیلی دانشآموزان تاثیر معناداری دارد. ضمن اینکه فعالیتهای آزمایشگاهی بر ابعاد عملکرد تحصیلی (خودکارآمدی، تاثیرات هیجانی، برنامه ریزی، فقدان کنترل پیامد، انگیزش) دانشآموزان تاثیر معناداری دارد. لذا پیشنهاد میشود به منظور افزایش خودکارآمدی و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان سطح فعالیتهای آزمایشگاهی مدارس تقویت شود.

کلیدواژه ها:

فعالیتهای آزمایشگاهی ، خودکارآمدی عمومی ، عملکرد تحصیلی دانش آموزان