رابطه الگوی گفت وشنود با سلامت روانی دانش آموزان دوره دوم متوسطه سنندج

مقدمه : گفت گو به عنوان یکی از ارکان مهم ارتباط می باشد که به عنوان یک نیاز اساسی در انسان ها است لذا پژوهشباهدف رابطه الگوی گفت و شنود با سلامت روانی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان سنندج و با به کارگیری روشتوصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم در سال تحصیلی 96-95شهر سنندج بود.روش کار: این مطالعه توصیفی همبستگی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 371 نفر از آنان به عنوانحجم نمونه انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه های الگوی ارتباطی خانواده ریچیو فیتز پاتریکو مقیاس سلامت عمومی (GHQ) که با به کارگیری نرم افزار SPSS و استفاده از شیوه های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: پژوهش نشان داد که الگوهای گفت وشنود با سلامت روانی دانش آموزان ارتباط دارد. طوری که الگوی ارتباطی گفت شنود موجب ارتقا سلامت روان دانش اموزان می شد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می گردد برنامه ریزان اموزشی برای معلمان و دانش اموزان کلاسهایی درخصوص ارتباط با بیمار برگزار نمایند. زیرا در نوجوانی نیاز به صحبت کردن مهمترین نیاز این سن می باشد.

کلیدواژه ها:

گفت وشنود ، سلامت روان ، دانش آموزان ، سنندج