بررسی رابطه الگوی همنوایی با سلامت روانی دانش آموزان دوره دوم متوسطه سنندج

مقدمه : نوجوانی یکی از دوران مهم زندگی است که مسایل روانشناختی و اجتماعی دوران مدرسه ازاهمیت زیادی برخوردارمی باشد. لذا این مطالعه باهدف رابطه الگوی همنوایی با سلامت روانی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان سنندجدرسال 1395 انجام گرفت.روش کار: این مطالعه با روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطعمتوسطه دوم در سال تحصیلی 96-95 شهر سنندج بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 371 نفر از آنان به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه های الگوی ارتباطی خانواده ریچیوفیتز پاتریک و مقیاس سلامت عمومی (GHQ) که با به کارگیری نرم افزار SPSS و استفاده از شیوه های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.یافته ها: ازمون اماری بین هنوایی با سلامت روان ارتباط معنی داری را نشان داد طوری که با افزایش نمره همنوایی سلامتروان دانش اموزان افزایش پیدا می نمود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاضر و اهمیت مسایل روانی نیاز است مدیران و دست اندرکاران اموزش پرورشباتوجه به کشف نیازهای روانی دانش اموزان برای انها برنامه ریزی نمایند.

کلیدواژه ها:

همنوایی ، سلامت روان ، بهداشت روانی ، مقطع دوم متوسطه