بررسی تاثیر نانو پوشش های متخلخلHF عایق حرارتی ایروژل و نانو سیال اکسید آلومینیوم بر افزایش بازدهی مبدل های حرارتی

مبدلهای حرارتی بطور گسترده در اکثر کاربردهای مهندسی وبخصوص در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی بکار میرود. سالها تلاشهای زیادی برای افزایش انتقال حرارت مبدل های حرارتی، کاهش زمان انتقال حرارت و در نهایت بهبود بازده انرژی در آنها انجام شده است. در این مقاله تلاش شده است که با بررسی سه پژوهش، عملکرد و بازدهی مبدل ها مورد بررسی قرار گرفته شود. پژوهش اول که با استفاده از پوشش های متخلخل 1HF که در پوشش های ایجاد شده به روش تفجوشی )بعنوان پوشش های شار بالا مطرح است( میزان افزایش بازدهی از طریق افزایش ضریب انتقال حرارت پوششها2/5 برابر سطوح بدون پوشش است و در پژوهش دوم که از عایق حرارتی برودتی ایروژل و با نانو سیال در مبدل های حرارتی برای جلوگیری از تلفات شدید انرژی مورد استفاده قرارگرفت که تنها با عایقی به ضخامت 2 سانتیمتر می توان تلفات انرژی را به میزان 90 درصد کاهش داد و مهمترین عامل برای رفع مشکل پل حرارتی است و در پژوهش سوم که به بررسی تاثیر نانو سیال اکسید آلومینیوم در سیال پایه اتیلن گلیکول به عنوان سیال خنک کننده در مبدل حرارتی پرداخته است که در سه شاخص این نانو سیال مورد بررسی قرار گرفته و دلایل افزایش میزان انتقال حرارت هر شاخص بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

مبدلهای حرارتی ، افزایش انتقال حرارت ، پوشش متخلخل HF ، عایق ایروژل ، نانو سیال اکسید آلومینیوم