خوانش بوم شناسی کوهستان وبررسی رابطه کوهنوردیبا ایجاد فضای پاک درمحیط زیست

سرزمین ایران از نظر بوم شناسی در منطقه خشک قرار داشته ودو عامل اصلی ومسلط طبیعی : الف:خشکی محیط و ب: کوهستانی بودن سرزمین عوامل اصلی تشکیل دهنده آن هستند. دوگانگی سیمای سرزمین ایران ناشی از موقعیت جغرافیایی فلات ایران بوده که از یک سو در کمربند خشک دنیای قدیم قرار داشته واز سوی دیگر به زنجیره کوهستانی آسیا متصل است. محدودیت های اقلیمی ناشی ازبیابان در برخورد با سیمای کوهستانی جبران شده ومحیطی زیبا ودلنشین را ایجاد می نماید .کوهنوردی، وزرشی است در دل طبیعت، و به همین دلیل کوهنوردان غالبا شیفتگان طبیعت و نسبت به تغییرات آن حساس هستند. کوه ها نیز برخلاف تصور بیشتر آدمیان که آن ها را استوار و تغییر ناپذیر می دانند، در واقع بسیار حساس و شکننده هستند. به این ترتیب می توان گفت که کوه و کوهنورد دو موجود حساس هستند که رابطه ی نزدیکی با هم دارند، و کوهنورد در مقام عنصر آگاه این رابطه، می تواند نقش فعالی(حداقل) در تبیین اوضاع زیستی کوهستان باشد.حفاظت از کوهستان به خاطر تضمین برقراری آبخیزها و بقای حیات وحش و حفظ زیبایی با شکوه این تفرجگاه های بی مانند وظیفه ی سازمان های دولتی و تک تک استفاده کنندگان از کوه به ویژه کوهنوردان است. هدف ما در این مقاله بررسی زیست بوم کوه ونقش کوه وکوهنورد در دسترسی به محیطی دلنشین با بهره گیری از اصول بوم شناسی وحفظ محیط زیست است

کلیدواژه ها:

کوه ، زیست بوم ، محیط زیست ، ورزش ، خیزها