ارزشیابی توصیفی؛ رویکردی پویا و رشد دهنده در خدمت اثر بخشی آموزش

در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از روش تحلیلی – استقرایی به نظام ارزشیابی توصیفی به عنوان رویکردیپویا و رشد دهنده در خدمت اثربخشی فرآیند آموزش و یاددهی- یادگیری پرداخته شود. به نظر میرسد بسیاری ازمعضلات فعلی نظام آموزشی کشور ارتباط تنگاتنگی با بحث ارزشیابی دارد و سیاست گذاران و برنامهریزان آموزشیکلید حل بسیاری از مشکلات نظام آموزشی را در اجرای درست ارزشیابی توصیفی میدانند آنان امیدوارند با اجرایارزشیابی توصیفی توجه به اهداف آموزش پرورش به جای توجه به محتوای کتب درسی مد نظر قرار گرفته با اصلاحفرآیندهای یادگیری یاددهی و استفاده از شیوه ها و ابزار های متنوع ارزشیابی بر مشکلات چندین ساله نظام آموزشیکشور تا حدودی فایق آیند. ارزشیابی تراکمی و غالب بودن این نوع ارزشیابی آن هم به صورت کمی، مشکلاتی رابهوجود آورده است که عمدهترین آن تحقق نیافتن کامل اهداف آموزش و پرورش و همچنین آثاری چون مدگرایی،اضطراب، تقلب، محدود کردن خلاقیت دانش آموزان، نگرش منفی نسبت به مدرسه و ... است و هم چنین درارزشیابی کمی به آموزش مهارت های زندگی و هم چنین دیگر مهارت های دانش آموز اهمیتی داده نمی شد و ملاکسنجش دانش آموز نمره او در پایان سال تحصیلی بود اما با رویکرد جدید آموزشی ) ارزشیابی توصیفی ( سعی دربهبود فعالیت های یاددهی- یادگیری و هم چنین توجه بیشتر به توانایی های دانش آموزان شده است امیدواریم کهمعلمان کلاس های درس با بهره گیری هر چه بیشتر و بهتر از مزایای این روش بهره کافی را ببرند و آن را در کلاسدرس پیاده کنند. هم جنین این روش باعث بهبود قضاوت صحیح معلمان نسبت به عملکرد دانش آموزان و ایجادیادگیری عمیق آن ها می شود. بنابراین یاددگیری هرچه دقیق تر آن برای معلمان لازم و ضروری است

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، رویکردی پویا ، رشد دهنده ، اثربخشی آموزش