توسعه رویکرد هیبریدی در ارزیابی ریسک های صنعتی و مقایسه روشهای موجود

مدیریت ریسک فرآیندی دورهای شامل شناسایی، تحلیل، ارزیابی و پایش می باشد. مراحل یاد شده فرآیند محور بوده و نقص درپیاده سازی هر یک منجر به ضعف در عملکرد سیستم مدیریتی می گردد. در این میان نقش ارزیابی ریسک شاید از دیگر مراحل پر رنگ تر باشد چرا که یک ارزیابی دقیق نشان می دهد که ریسک شناسایی شده برای سازمان چه میزان خطر در پی دارد و چشم پوشی در برابر آنچه تبعات سنگینی را متوجه سازمان می کند. از اینرو حجم وسیعی از مطالعات پیرامون مدیریت ریسک منعطف به روش های ارزیابی ریسک است. از طرف دیگر در دنیای امروز با توجه به ریسک های فراساختاری همچون اتفاقات سیاسی (گسترش توریسم، تغییر دولت های محلی)، گرم شدن هوای سطح زمین، اتفاقات جوی (نظیر پدید ال نیو) و مواردی از این دست و تاثیر این ریسک های فراساختاری بر ریسک های درون ساختاری موجب پیچیده شدن فرآیند ارزیابی ها شده چرا که تنها پارامترهای متمایز کننده ریسک های داخلی را برای ارزیابی کافی نمی بیند. از اینرو با پیجیده تر شدن ریسک های پیرامونی، بدیهی است که روش های اندازه گیری و ارزیابی آنها نیز دستخوش تغییر و توسعه شود. یکی از مهمترین روش های توسعه یافته ارزیابی ریسک، به عنوان روش هیبریدی، اگرچه به جهت پیچیدگی در کاربرد نسبت به دو روش دیگر (کمی و کیفی) از فراوانی کمتری برخوردار است اما به جهت دقت در اندازه گیری فاکتورهای کمی و کیفی ریسک به صورت همزمان، امروزه به عنوان ثمره ای از توسعه روش های ارزیابی ریسک مطرح شده و موضوع اصلی این مقاله می باشد. این مقاله علاوه بر معرفی تکنیک های نوع هیبریدی می کوشد تا با یک دید مقایسه ای بستری برای انتخاب شایسته محققان برای کارهای تحقیقاتی خود فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، روشهای ارزیابی ریسک ، روشهای ارزیابی هیبرید ریسک