بررسی تاثیر چرای دام بر پوشش گیاهی مراتع ارسباران

افزایش روزافزون جمعیت و توسعه شهرها و روستاها و تقاضا برای تولید گوشت قرمز سبب شده است که بهره برداری از مراتع با شدت بیشتری انجام گیرد. چرای مفرط و بهرهبرداری غیراصولی، تردد مداوم دام و متعاقب آن فشرده شدن خاک سبب گردیده تا در سال های اخیر مراتع کشور سیر قهقرایی را طی نماید. مراتع ارسباران مستثنی از این قاعده نبوده و اکثر مراتع آن تخریب شده اند بنابراین با توجه به اهمیت این مراتع در تولید علوفه و وسعت زیاد این مراتع که در حدود 654700 هکتار می باشد. پژوهشی به مدت سه سال از 1378 تا 1380 در اراضی مرتعی منطقهٔ تاتار ارسباران با شیب 15 تا 8 درصد با اعمال پنج تیمار شامل 1شاهد (قرق) 2- مدیریت فعلی چرا در منطقهٔ اجرای طرح 3- مطابق با ظرفیت چرا 4-50 درصد بیشتر از ظرفیت چرا و 5-50 درصد کمتر از ظرفیت چرا و در چهار تکرار اجرا شده است . در هر سال با استفاده از کوادرات یک متر مربعی اقدام به تعیین علوفه خشک و تر تولیدی و محاسبه تعداد واحد دامی متناسب با تیمار گردید. پس از تجزیه و تحلیل آماری مشخص شد که حتی با اعمالی 50 درصد بیشتر از ظرفیت چرا در این مناطق کاهش معنی دار در علوفه تولیدی مراتع نبوده است

کلیدواژه ها:

مرتع ، پوشش گیاهی ، چرای دام ، ارسباران