ارزیابی پتانسیل آسیب پذیری سفره آب زیرزمینی دشت میاناب شوشتر با استفاده از مدل دراستیک

آلودگی منابع آب زیرزمینی به ترکیبات ازته معدنی(نیترات،نیتریت و آمونیاک) در حال حاضر یکی از مهم-ترین مسایل آبهای زیرزمینی محسوب می شود،کناپ(.(2005 در چند دهه اخیر، مصرف کودهای نیتروژن دار بدون توجه به تاثیر آنها بر خصوصیات خاک، آبهای زیرزمینی و محیط زیست گسترش زیادی داشته است. ترکیبات ازته معدنی به راحتی از طریق آب باران به منابع آب سطحی و به خصوص زیرزمینی وارد می شود (طاهری تیزرو،.(1388 این مطالعه با هدف ارزیابی پتانسیل آسیب پذیری سفره آبدار بخش شمالی دشت میاناب شوشتر در برابر آلاینده های ازته معدنی با کاربرد مدل دراستیک صورت گرفته است. بعد از تهیه بانک اطلاعاتی حاصل از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در محیط GIS ، لایه های هفت گانه مورد نیاز جهت تهیه مدل دراستیک تهیه گردید. با ترکیب هفت عامل هیدروژیولوژیکی، نقشه پهنه بندی آسیب پذیری شمال دشت میاناب شوشتر تهیه گردید. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که آسیب پذیری آبخوان منطقه مورد مطالعه در چهار رده خیلی کم، کم، کم تا متوسط و متوسط تا زیاد قرار دارد. بطور کلی هرچه از حاشیه رودخانه شطیط در قسمت های غرب و شمال غرب منطقه به سمت جنوب پیش می رویم از میزان اندیس دراستیک و شدت آسیب پذیری آبخوان کاسته می گردد. انطباق نقشه پهنه بندی میزان نیترات آب زیرزمینی و نقشه آسیب پذیری آبخوان نیز مبین آن است که چاه های دارای بیشترین مقدار این آنیون، در مناطق با پتانسیل آسیب پذیری متوسط تا زیاد قرار دارند. بخش شمال غربی منطقه بیشترین غلظت نیترات را به دلیل فعالیت زیاد کشاورزی و استفاده بیشتر از کودهای ازته معدنی و از طرفی آسیب پذیری بیشتر آبخوان دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

آب های زیرزمینی ، دشت میاناب شوشتر ، ترکیبات ازته معدنی ، مدل دراستیک ، سیستم اطلاعات جغرافیایی