بررسی رابطه سرمایه فکری با عملکرد سازمانی درمرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری شیراز

هدف: در قرن حاضر اقتصاد مبتنی بر دانشاست و به عنوان مهمترین عامل تولید محسوب می شود. در این نوع اقتصاد سازمان ها از تاکید بر منابع مالی و پولی به سمت دارایی های نامشهود حرکت کردند و در نتیجه سرمایه فکری از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. مراکز اطلاع رسانی نیز به عنوان سازمان هایی دانش مدار، گام هایی در جهت افزایش سرمایه فکری در عملکرد سازمان خود برداشته اند. پژوهش حاضر بر همین مبنا به بررسی رابطه سرمایه فکری با عملکرد سازمانی در مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری پرداخته است .روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر به روش پیمایشی با جهت گیری کاربردی به انجام رسیده است. جامعه پژوهش شامل تمامی کارمندان 81 کارمند مشغول به کار در مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری هستند. روش گاردآوری داده های مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه استاندارد بونتیس ( 1998 ) که سرمایه فکری را متشکل از سه بخش سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، و سرمایه مشتری می داند، انجام شد. همچنین جهت ارزیابی عملکرد سازمانی از همان پرسشنامه کاه 10 سوال آخر را به آن اختصاصداده بود استفاده شد ( 1= بدترین عملکرد و 10 بهترین عملکرد)، طیف به کار گرفته شده برای تعیین نگرش افراد نسبت به گزینه های سرمایه فکری، هفت تایی لیکرت (=1 کاملا مخالف تا 7= کاملا موافق) است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین اجزای سرمایه فکری (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری) در مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری ارتباط مثبت و قوی وجود دارد. همچنین بین تک تک اجزای سرمایه فکری با عملکرد سازمانی مرکز منطقه ای نیز این ارتباط مثبت و معنادار است؛ بنابراین می توان انتظار داشت اگر این سرمایه ها در سازمان به طور دایم در جریان باشد می توان عملکرد بالای سازمانی را انتظار داشت و به طبع آن رضایت کارمندان و مراجعان را به دنبال دارد. نتیجه گیری: دارایی های نامشهود به طور بالقوه وجود دارد و باید برای بالفعل در آوردن آن در سازمان کوشش کرد؛ به این دلیل که موجب تولید ارزش می شود. سرمایه های انسانی، ساختاری و مشتری به عنوان اجزای سرمایه فکری می تواند تاثیر مثبتی بر عملکرد مراکز اطلاع رسانی داشته باشد. این بدان معنا است که افراد در سازمان دانش را تولید می کنند (سرمایه انسانی)، و با ارتباطاتی که با یکدیگر برقرار می کنند در ارتقای آن تلاش می کنند (سرمایه ساختاری) و ارتباط با بیرون از سازمان را از طریق درک بهتر مشتریان بهبود می بخشند (سرمایه مشتری)