تاثیر طرح بشارت بر عملکرد شغلی رانندگان تاکسی شهر تهران سال 92-91

این مقاله به بررسی تاثیر طرح بشارت بر عملکرد شغلی رانندگان تاکسی شهر تهران در سال 92-91 می پردازد و تلاش می کند به این پرسش ها پاسخ دهد : آیا این بسته ی رفاهی و خدماتی بشارت بر عملکرد شغلی ، رضایت شغلی و کارآیی تاکسیرانان تاثیر گذاشته است و آیا همه ی مولفه های آن که شامل بیمه ی تکمیلی ، عمر و حادثه ، بیمه ی بدنه ی خودرو و ... است بر عملکرد رانندگان تاثیر گذار است یا خیر این پژوهش از نظر مسیر با روش توصیفی و از نظر هدف با یک هدف اکتشافی شروع شده و پژوهشگر با بررسی ادبیات پژوهش بویژه مبانی نظری فرضیه های خود را مدون کرد و آنگاه متناسب با یک هدف قیاسی (فرضیه پیرو و فرضیه آزما) به آزمون فرضیه ها پرداخته است. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی رانندگان تاکسی شهر تهران که حدود 80.000 نفر هستند و با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 382 نفر به صورت نمونه گیری خوشه ای از مناطق 22 گانه تاکسیرانی و در آخر به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. برای جمع آوری اطلاعات از یک پرسشنامه ی پژوهشگر ساخته ی متشکل از 36 گویه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های کملوگروف اسمیرنف جهت اطمینان از نورمال بودن توزیع ، آزمون رگرسیون خطی و تی وابسته استفاده شد . نتایج پژوهش نشان داد : طرح بشارت بر عملکرد شغلی رانندگان تاثیر گذار بوده است و از مولفه های آن ، تسهیلات ازدواج فرزندان در این پژوهش بالاترین تاثیر را داشته و بعد از آن به ترتیب خدمات آموزشی ، تسهیلات سفر به مشهد مقدس، بیمه ی بدنه و شخص ثالث خودرو ، خدمات ورزشی ، خدمات تفریحی ، بیمه ی درمان تکمیلی و عمر و حادثه و برگزاری جشنواره های تاکسیران برتر قرار داشتند . بطور کلی 917/0 از تغییرات در عملکرد شغلی رانندگان تاکسی با متغیرهای منظور شده تبیین شد .

کلیدواژه ها:

طرح بشارت ، کارآیی ، رضایت شغلی ، عملکرد شغلی