رابطه استرس ادراک شده و راهبردهای مقابله ای در مادران دارای فرزند اوتیسم

مادران دارای فرزند اوتیسم استرس بالای را تجربه میکنند و مطالعات گستردهای بر این ادعا صحه گذاشته اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین استرس ادراک شده و راهبردهای مقابله ای در مادران دارای فرزند اوتیسم انجام شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مبتلا به اوتیسم شهر کرمانشاه در سال 1396 بودند. به منظور اجرای پژوهش 70 نفر از مادران آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه های تحقیق را تکمیل کردند. پرسشنامه های پژوهش عبارتند از فرم کوتاه پرسشنامه مقابله با شرایط پر استرس اندلر و پارکر ) 1990 ( و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن ) 1983 (، که دارای ویژگیهای روانسنجی معتبر میباشند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین استرس ادراک شده و راهبردهای مقابلهای مسیله محور همبستگی منفی و معنادار وجود دارد ) 215 / 0 **(. بین استرس ادراک شده و راهبردهای هیجان محور ارتباط مثبت و معنادر وجود دارد 321 / 0 **. اما بین راهبردهای اجتنابی و استرس ادراک شده ارتباط معناداری از نظر اماری یافت نشد. نتایج رگرسیون نشان داد که راهبردهای هیجان محور با بتای مثبت و سپس راهبردهای مسیله محور با بتای منفی به ترتیب 16 / 0 از واریانس استرس ادراک شده را در مادران کودکان اوتیسم پیشبینی میکنند. بر این اساس میتوان اینگونه نتیجه گرفت که با توجه به بالا بودن سطح استرس ادراک شده در مادران کودکان اوتیسم در صورتی که مادران از راهبردهای مقابلهای کارآمد استفاده کنند، سطح تنش کمتری را ادراک میکنند

کلیدواژه ها:

استرس ادراک شده ، راهبردهای مقابلهای ، مادران دارای فرزند اوتیسم