کاربرد اقدام پژوهی در مددکاری اجتماعی

مقدمه: اقدام پژوهی یکی از روشهای تحقیق توصیفی است که در کلیه علوم کاربرد دارد و در حل بسیاری از مسایل صنعت و خدمات،آموزش و زمینه های دیگر استفاده میشود. هدف از اقدام پژوهی، افزودن دانش عملی و توانمندسازی مشارکت کنندگان درباره پدیدههایی است که با آن مواجهند. با توجه به اهمیت توانمندسازی در مددکاری اجتماعی، مقاله حاضر با هدف تبیین کاربردهای اقدام پژوهی در مددکاری اجتماعی نگاشته شده است.مواد و روشها: این مقاله از نوع مطالعه مروری و نظام مند است و در تدوین آن از جستجوی کتابخانه ای و اینترنتی استفاده شده است. در این مطالعه استفاده از منابع معتبر داخلی و خارجی با تاکید بر موضوع مورد پژوهش، بدون محدودیت زمانی، مورد تاکید بود. به طور کلی 28 منبع بررسی شد که شامل 12 مقاله داخلی و 16 مقاله خارجی بود. یافتهها: یافتههای حاصل از مرور نظاممند نشان داد که اقدام پژوهی در مداخلات اولیه، توانمندسازی، توسعه سلامت، یادگیری متقابل، آموزش و توسعه جوانان اثرگذار است. بحث و نتیجه گیری: مددکاران اجتماعی با استفاده از رویکرد اقدام پژوهی که مبتنی بر دانش و عمل است، میتوانند اقدامات مفیدی در مسیر بهبود شرایط و توسعه جامعه انجام دهند. این روش با جلب مشارکت افراد در مورد مسایلی که مربوط به آنان است راه حلهایی اصولی ارایه میدهد و به بهبود کیفیت زندگی افراد یاری میرساند. به طور کلی اقدام پژوهی با استفاده از تلفیق روشهای مختلف، تغییر و بهبود شرایط اجتماعی، حل مسایل اجتماعی و توانمندسازی و افزایش مهارتها در افراد نقش موثری در مداخلات حرفهای مددکاری اجتماعی ایفا مینماید.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، مشارکت عملی ، مددکاری اجتماعی