اثر بخشی آموزش خانواده بر سلامت روان خانواده شاهد و ایثارگراستان تهران

هدف: هدف پژوهش حاضرتعیین میزان اثربخشی آموزش خانواده بر سلامت روان خانواده ایثارگراستان تهران بود. روش: پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری 5000 خانواده ایثارگربود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده 60 نفر از همسران جانبازان انتخاب شدند و پس از همتا سازی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. ابزارهای سنجش پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ ) GHQ28 ( بود .روش های آماری توصیفی واستنباطی )آزمون های معناداری اثر پیلایی، لامبدای ویلکز و اثر هاتلینگ( و روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر داده ها مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دادمداخله توانسته در نمره سلامت روان تغییر معنادار در سطح 05 / 0 > P ایجاد نماید. درگروه آزمایش در نمره سلامت روان بین نمرات پیش آزمون تا پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: آموزش خانواده به شیوه تحلیل رفتار متقابل و تاب آوری می تواند بر بهبود نمره کل سلامت روان همسران جانبازان اثر بگذارد.

کلیدواژه ها:

آموزش خانواده ، سلامت روان ، جانباز