تبیین مبانی معرفت شناختی یادگیری مداوم در نظام تربیت معلم بر اساس دیدگاه ساختن گرایی

پژوهش حاضر با هدف تبیین مبانی معرفت شناختی یادگیری مداوم در نظام تربیت معلم بر اساس دیدگاه ساختن گرایی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و برای جمع آوری اطلاعات و داده های لازم از روش کتابخانه ای استفاده گردیده است. عمدهترین یافته های پژوهش بیانگر آن است که بر اساس دیدگاه ساختن گرایی یادگیری مداوم در نظام تربیت معلم، اولا دارای کلیتی است که همه سطوح و مراحل تحصیلی را در برمی گیرد و در پی آن است تا محیط های یادگیری خارج از مدرسه را با محیط یادگیری درون مدرسه ارتباط دهد و مرزهای تصنعی یادگیری را از بین ببرد. ثانیا دارای جامعیتی است که کلیه اجزا و عناصر آموزشی و پرورشی را در برمی گیرد. این نوع آموزش، نظام آموزشی خاصی نیست، بلکه بستری است که هر طرح آموزشی جامع بر مبنای آن ایجاد می شود، لذا باید زمینه ساز پیشرفت و توسعه هر یک از اجزای تشکیل دهنده نظام تربیتی باشد. ماهیت حقیقی معرفت در این نوع یادگیری، پرورش آن گونه معلمی است که بیاموزد چگونه افکار خود را بیان کند، چگونه محیط را مورد پرسش قرار دهد و هر چه بیشتر شخصیت واقعی خود را بازیابد و بازنماید. چرا که معلم به عنوان یک انسان، موجود کامل نشده ای است که فقط با برخورداری از آموزشی که سمت و سوی آن یادگیری دایمی و همه جانبه باشد به شکوفایی خواهد رسید. بدین لحاظ مبانی معرفت شناختی )نسبیت گرایی، ذهنیت گرایی، درونی بودن و ساختنی بودن( یادگیری مداومی که بر اساس دیدگاه ساختن گرایی ایجاد و گسترش یابد، به تحقق رساندن هستی وشکوفایی همه توانایی های بالقوه وجود انسانی را مورد توجه قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

نظام تربیت معلم ، یادگیری مداوم ، مبانی معرفت شناختی ، ساختن گرایی