بررسی عوامل موثر بر تربیت دینی و دین پذیری کودکان

از دیر باز، موضوع تعلیم و تربیت و روشهای دستیابی به آن دغدغه فکری انسان بوده و همواره در تمامی ادوار، این امر مورد توجه بوده است. در این خصوص تحقیقات، ارتباط تنگاتنگ دین اسلام را با تعلیم وتربیت نشان میدهد و به عبارتی دین، مسیر تعالی و رشد و تربیت صحیح را برای انسانها هموار ساخته است. مقاله حاضر با استفاده از روش اسنادی و کتابخانهای، پیرامون این موضوع، اطلاعات را گردآوری و تحلیل نموده است. در این مقاله سعی شده مراحل سنی تربیت دینی کودکان و ملزومات آن و تاثیر وراثت و محیط بر تربیت کودکان، همچنین روشها و ابزارهای مختلف تربیت دینی و مذهبی مطرح شود. بر اساس بینش اسلامی، هر انسانی از هنگام تولد با فطرت الهی و گرایش به خداشناسی قدم به عرصه زندگی میگذارد. ساختار وجودی انسان به گونهای است که او را به سوی خداوند هدایت میکند و در این میان تفاوتی بین مسلمان و غیر مسلمان وجود ندارد؛ بلکه همه انسانها در آغاز زندگی از استعدادهای خاصی برای حقیقتجویی و نیل به کمال بهرهمندند. در تربیت دینی یک کودک نه تنها والدین و مربیان، بلکه همهی اعضای خانواده و افرادی که بنوعی بعلل آموزشی با وی سروکار دارند، مدخلیت نسبی دارند و اگر بیاطلاع از روشهای تربیتی صحیح باشند، چه بسا که نتایج سوء آن در سنین بزرگسالی دامنگیر آنان گردد.

کلیدواژه ها:

کودکان ، خانواده ، تعلیم و تربیت ، دین ، تربیت دینی ، دین پذیری