اثر بخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر شادکامی مادران دارای کودک معلول جسمی حرکتی
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی پژوهش های نوین ایران و جهان در روانشناسی و علوم تربیتی، حقوق و علوم اجتماعی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 243
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PESLSCONF01_181
تاریخ نمایه سازی:
چکیده مقاله:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر شادکامی مادران دارای کودک معلول جسمی حرکتی بود. این پژوهش یک پژوهش نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیش آزمون پس آزمون همراه - با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش مادران دارای کودک معلول جسمی حرکتی تحت پوشش بهزیستی استان چهارمحال و بختیاری شهر شهرکرد در سال 1395 بودند که از بین آن ها 32 نفر به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش عبارت بود از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI) . ابتدا از افراد هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و سپس گروه آزمایش به مدت 7 جلسه گروهی 90 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بربهبود کیفیت زندگی قرار گرفتند و پس از پایان برنامه آموزش نیز از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. سپس داده ها با روش تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی موجب افزایش شادکامی مادران دارای کودک معلول جسمی حرکتی شده است 05 / 0P
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهره سلیمی ناغانی
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان )اصفهان(، اصفهان، ایران
مژگان عارفی
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان )اصفهان(، اصفهان، ایران