تحلیل میزان رشد و توسعه اقتصادی روستا با رویکرد گردشگری روستایی (نمونه موردی روستای ازغد)

در حال حاضر فعالیت های گردشگری به عنوان بخش چهارم فعالیت های انسانی پس از کشاورزی، صنعت و خدمات محسوب می شود و به طور کلی گردشگری ابزاری در توسعه ی اقتصادی و اجتماعی بشمار می رود، خصوصا گردشگری روستایی یکی از مهمترین منابع درآمد و اشتغال در روستاهاست و نقش مهمی در نوسازی، بازسازی و در نهایت احیاء نواحی روستایی دارد.گردشگری روستایی علاوه بر حفظ ارزش ها و باورهای مردمی و فرهنگ آنها ، ایجاد فرصت های شغلی و کسب درآمد برای ساکنین محلی و توسعه ساختارهای زیربنایی ، امکان توسعه یکپارچه روستایی و حفاظت از میراث طبیعی ، تاریخی و فرهنگی را فراهم می سازد.قابل ذکرست که گرچه گردشگری منجر به اثرات و پیامدهای مثبت اقتصادی برای روستاها می شود اما در بعضی موارد اثرات و پیامدهای منفی اقتصادی از قیبل افزایش قیمت کالا و خدمات در فصل گردشگری روستاها،بالا رفتن قیمت زمین در روستا و وابستگی بیش از اقتصاد روستاها به گردشگری را به دنبال دارد.مقاله حاضر نیز به بررسی نقش گردشگری روستایی در رشد و توسعه اقتصادی در منطقه ازغد از توابع شهرستان طرقبه می پردازد و بدین منظور از روشswot سود می جوید که به تعیین نقاط قوت،ضعف،فرصت ها و ضعف ها و ارایه راهبردها در جهت توسعه اقتصادی روستا و در نهایت توسعه گردشگری می پردازد.منطقه طرقبه از گذشته مورد توجه جهانگردان و طبیعت گردان بوده است که نشان دهنده جایگاه والای جغرافیایی،فرهنگی و تاریخی منطقه دارد و به دلیل قرارگیری آن در پیرامون کلانشهر مشهد و داشتن مواهب مذهبی و فرهنگی توریسم توانسته جایگاهی در توسعه اقتصادی منطقه داشته باشد. در نهایت یابد گفت برنامه ریزی های گردشگری در این منطقه باعث تنوع اقتصاد محلی و رونق فعالیت های اقتصادی بصورت سازمان یافته در این حوزه می شود که زمینه توسعه روستایی را فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی ، توسعه ، گردشگری ، روستا ، ازغد