نور در معماری ایرانی - اسلامی؛ تجلی گر کمال باریتعالی در کالبد معماری

نور به عنوان عامل بینایی و درک حقیقت اشیاء همواره مورد توجه بوده و می تواند کیفیات فضایی متفاوتی را در فضای معماری ایجاد کند و فعالیت های مختلف را در تصورات انسان حیات بخشد و حالات روانی متغیر را برای کاربران فراهم کند. نور در معماری ایرانی همواره نشانی از خالق، عاملی برای القای حس معنویت و وحدت فضا بوده است. به جهت این اهمیت و در جهت بیشتر روشن شدن اهمیت موضوع نور در معماری، در این پژوهش که با روش کیفی و با بهره گیری از ابزار مطالعات کتابخانه ای و اینترنتی انجام شد، مفهوم نور از دیدگاه های مختلف ، کاربرد آن در معماری، عناصر نورگیر در معماری ایرانی بررسی شد. حضور نور در معماری ایرانی همواره به گونه ای بوده که درک بهتر از حجم و برقراری ارتباط مناسب بین بیننده و اثر معماری صورت گرفته است. عناصر معماری با توجه به فرم و عملکرد در یا نور را در آستانه ورود به بنا کنترل کرده اند و یا به طور کامل وارد ساختمان کرده اند.

کلیدواژه ها:

نور ، عناصر نورگیر ، معماری ایرانی ، معماری اسلامی