مقایسه خطر بروز آسیب اوریوز بازیکنان جوان فوتبال در چمن مصنوعی و طبیعی

مقدمه و اهداف: اخیرا استفاده از چمن مصنوعی در بسیاری از مناطق جهان رایج شده است. اما در بسیاری از مناطق جهان به علت نوع آب و هوا، کاشت و نگهداری چمن طبیعی مشکل است. همچنین در زمینه اثر چمن مصنوعی بر بروز آسیب های فوتبال هنوز تردید وجود دارد و مطالعات، نتایج متناقضی را گزارش نموده اند. با توجه به اینکه کشور ایران دارای مساحت بسیار زیادی نسبت به کشورهای اروپایی است و همچنین با توجه به تنوع آب و هوایی فراوان در مناطق مختلف کشور ایران نسبت به کشورهای اروپایی که عمدتا آب و هوای بارانی دارد و از چمن طبیعی برای تمرین و مسابقات خود استفاده میکنند، هیچ مطالعه ای خطر بروز آسیب اوریوز بازیکنان جوان ایرانی را که در چمن مصنوعی و طبیعی بازی کرده اند ارزیابی و مقایسه نکرده است. بنابراین هدف مطالعه حاضر مقایسه بروز آسیب های اوریوز بازیکنان جوان ایرانی در چمن طبیعی و مصنوعی بود. مواد و روش ها: سی و پنج تیم رده سنی جوانان فوتبال ایران (980 بازیکن) در این تحقیق شرکت کردند. تعداد ساعات فعالیت تیم ها، نوع چمن زمین به همراه آسیب های بازیکنان در طول مدت مطالعه به صورت آینده نگر توسط مربیان و کادر پزشکی تیم ها در طول یک فصل ثبت گردید. در این مطالعه آسیب هایی ثبت می شدند که در تمرین یا مسابقه رخ داده باشد و بازیکن آسیب دیده قادر نبود در جلسه تمرینی یا مسابقه روز بعد تیم شرکت نمایند. از کادر پزشکی و مربیان تیم های هر دو گروه کنترل و مداخله درخواست گردید آسیب های بازیکنان را در فرم ثبت آسیب ثبت نمایند. یافته ها: در طول 7 ماه مطالعه در مجموع میزان بروز آسیب های اوریوز در چمن مصنوعی (2/26 آسیب در هر 1000 ساعت) و میزان بروز آسیب های اوریوز در چمن طبیعی (0/89 آسیب در هر 1000 ساعت) میباشد. پس میتوان گفت این میزان آسیب اوریوز در چمن مصنوعی تقریبا دو برابر چمن طبیعی میباشد (2/54rate ratio، 0/05> P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می گردد مربیان و بازیکنان فوتبال جوان به بروز بالاتر آسیب های اوریوز در زمین های چمن مصنوعی توجه بیشتری نموده و حتی المقدور تمرین و مسابقه بر روی چمن مصنوعی انجام نگیرد.

کلیدواژه ها:

ریسک فاکتور آسیب ، چمن طبیعی ، چمن مصنوعی ، آسیب اوریوز ، بازیکنان جوان