کاربرد روش تفاضل محدود در طراحی سازه های مقاوم در برابر حریق

به طور عمده در طراحی مهندسی حریق، دو مرحله از محاسبات برای طراحی اعضای سازه ای می بایست انجام شود تا مقتضیات مقاومت در برابر حریق برآورده شود.اولین مرحله، ارزیابی توزیع دما درعضو و دومین مرحله ارزیابی پایداری، یکپارچگی و عایق کاری حرارتی مورد نیاز برای اعضای سازه ای، بر پایه دمای بحرانی به دست آمده در مرحله اول می باشد. بنابراین، محاسبه دما برای ارزیابی مقاومت عضو در برابر حریق بسیار حیاتی بوده و این نتایج به طور مستقیم به هزینه محافظت مورد نیاز سازه در برابر حریق ارتباط پیدا می کند. امروزه، بسیاری از آیین نامه های طراحی مانند هندبوک SPEF[1]و EC3[2]، دستورالعمل ها و روش هایی برای تخمین و پیش بینی دمای بحرانی در اعضای سازه ای را فراهم می کنند. این روش ها را می توان به سه دسته طبقه بندی نمود:1-روش های جدول بندی شده یا بر پایه آزمایش 2-مدل های محاسباتی ساده 3-مدل های محاسباتی پیشرفته.