ارزیابی ضریب کاهش نیرو در قاب های خمشی بتن مسلح و سیستم های دوگانه

امروزه روش رایج طراحی لرزه ای در آیین نامه ها بر اساس روش استاتیکی معادل و تعیین برش پایه طراحی با استفاده از طیف خطی می باشد. برای تعیین برش پایه یکی از ضرایب موثر، ضریبی به نام ضریب رفتار یا ضریب کاهش نیرو می باشد. در این مقاله ابتدا روش تعیین ضریب رفتار بررسی شده و سپس سه سازه قاب بتنی 4 و 9 طبقه با سیستم قابخمشی بتنی و 14 طبقه با سیستم قاب خمشی بتنی به همراه دیوار برشی بتنی (سیستم دوگانه) تحت یک تحلیل غیرخطی استاتیکی قرار گرفته و ضریب رفتار آنها محاسبه شده و نهایتا تغییرات مقدار ضرایب شکل پذیری و اضافه مقاومت سازه ها مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش سازه های مورد نظر ابتدا بر اساس ضوابط استاندارد 2800 ویرایش چهارم طراحی شده است. مقادیر ضریب رفتار محاسبه شده بطور کلی برای سازه 4، 9، 14 طبقه کمتر از آیین نامه می باشد. این نتایج استفاده از یک ضریب ثابت (عدد 5 برای قاب خمشی بتنی با شکل پذیری متوسط و عدد 6 برای قاب خمشی بتنی به همراه دیوار برشی بتنی با شکل پذیری متوسط در آیین نامه زلزله ایران) را سوال برانگیز می کند

کلیدواژه ها:

تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش آور) ، ضریب رفتار ، ضریب اضافه مقاومت ، ضریب شکل پذیری