رابطه بین ادراک زمان با اضطراب انتظار و امید به زندگی در مادران باردار و همسرانشان

هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه بین ادراک زمان با اضطراب انتظار و امید به زندگی در مادران باردار و همسرانشان بود جامعه آماری شامل کلیه ی زنان باردار به همراه همسرانشان مراجعه کننده به مطب متخصصان زنان و زایمان شهر کرج در سال 95-1394 بود، که تعداد 120 نفر 60 زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ابزارهای اندازه گیری تحقیق شامل مقیاس اضطراب انتظار توکلی و صفارینیا 1391، و مقیاس امید به زندگی آشنایدر 1998 بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون دو متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین ادراک زمان و اضطراب انتظار همبستگی منفی و معنی داری با اطمینان 99 درصد وجود دارد اما بین ادراک زمان و امید به زندگی در مادران باردار و همسرانشان همبستگی معنی درای مشاهده نگردید. بررسی نتایج تجزیه رگرسیون نشان داد در کل متغیر ادراک زمان به تنهایی 21/4 درصد از متغیر اضطراب انتظار را در مادران باردار و همسرانشان پیش بینی می کند و در نهایت مشخص شد که ادراک زمان به صورت معنادار امید را در مادران باردار و همسرانشان پیش بینی نمی کند. P> 0/05.

کلیدواژه ها:

ادراک زمان ، اضطراب انتظار ، امید به زندگی ، مادران باردار