طراحی مسیر گردشگری با اولویت دادن به حرکت عابرین پیاده نمونه مورد مطالعه مسیر حدفاصل آتشکده زرتشتیان تا آب انبار رستم گیو

بافت تاریخی شهرها بخشی ازسرمایه های کشورهستند، که نه تنها به لحاظ زیباشناختی، تداوم خاطرات جمعی و هویت بخشی ارزشمند هستند، بلکه محل زندگی بخش قابل توجهی ازجمعیت شهرها محسوب می شوند . امروزه با گسترش روز افزون صنعت توریسم در جهان و اقتصاد مبتنی برآن، احیای بافت های تاریخی، به عنوان قلب تپنده شهرها از اهمیت بالایی برخورداراست. مسیرهای گردشگری با اولویت عابرین پیاده، علاوه بر این که می توانند به عنوان راهکاری مناسب درجهت معرفی ارزش های موجود در بافت تاریخی شهرهاموثر باشند، سبب تزریق حیات به این بافت ها خواهند شد. در میان شهرهای کهن ایران زمین، نمونه های که در شهرسازی سنتی ایران دارای اعتبار و هویت ویژه بوده و تا کنون نیز آثاری از ساختار و استخوان بندی کهن را در خود حفظ کرده، شهر یزد می باشد. این شهر، ارزشمندترین و وسیع ترین بافت قدیمی را دارد. یزد اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان بعد از شهر ونیز ایتالیاست. دومین شهر تاریخی جهان، برترین جاذبه های گردشگری، تاریخی و میراث فرهنگی زیادی دارد که هر کدام از آنها می تواند به تنهایی جاذبه ای منحصر به فرد برای بازدید گردشگران و دوستداران میراث فرهنگی و تاریخ ایران و جهان باشد. در این پژوهش که نوع آن کاربردی می باشد از طریق روش توصیفی تحلیلی مباحث مرور شده، جمع بندی و تحلیل شده است، با شناخت کامل در هر یک از بعدهای مکانی، زمانی، عملکردی، بصری، اجتماعی و ادراکی مسیر واصل آتشکده تا آب انبار رستمگیو را مورد بررسی قرارگرفته است و بعد از آن به تلفیق عوامل سوات پرداخته و راهبرد ها و سیاست ها برای طراحی مسیر گردشگری با اولویت دادن به حرکت عابرین پیاده ارایه می شود و در مرحله بعدی با توجه با راهبردها و سیاست ها به ارایه آلترناتیوها پیشنهادی پرداخته می شود و بعد از آن با استفاده از روش AHP به انتخاب گزینه برتر و ارایه نقشه های اجرایی و طرح های سه بعدی برای تحقق اهداف پژوهش که عبارت اند از طراحی مسیر گردشگری با اولویت قرار دادن حرکت عابرین پیاده در جهت ارتقای سرزندگی وپویایی درون بافتی، شناسایی و تقویت کردن پتانسیل ها و نقاط قوت محور واصل آتشکده تا آب انبار رستم گیو در جهت ایجاد یک محور گردشگری با اولویت پیاده، موفق در شهر یزد، یافتن جایگاه و رابطه ساکنان بومی و بازدیدکنندگان در یک مسیر گردشگری، شناسایی موانع و مشکلاتی که در روند گردشگرپذیر شدن درون بافت و محله قرار دارد پرداخته می شود.نتایج این پژوهش را می توان طراحی مسیر گردشگری با اولویت قرار دادن حرکت عابرین پیاده در جهت ارتقای سرزندگی و پویایی درون بافتی، شناسایی و تقویت کردن پتانسیل ها و نقاط قوت محور واصل آتشکده تا آب انبار رستم گیو در جهت ایجاد یک محور گردشگری با اولویت پیاده، موفق در شهر یزد، ارایه راهکارها و سیاست ها جهت تحقق طراحی مسیر پیاده گردشگری و اجرایی کردن ایده ها نام برد.

کلیدواژه ها:

مسیر گردشگری ، حرکت عابرین پیاده ، شهر یزد ، آتشکده زرتشتیان ، آب انبار رستم گیو