مدلسازی ترک های لبه ای و وسط چین با روش XEFG و بررسی تاثیر مجموعه گره های مورد استفاده در خطای حل

بسیاری از مسایل موجود در جهان حقیقی از جمله مسایل مربوط به مکانیک شکست که شامل هندسههای پیچیده میباشند را نمیتوان با روشهای تحلیلی موجود تقریب زد و مورد بررسی قرار داد. لذا در پژوهش حاضر با مدلسازی عددی هندسه ترک و بررسی آن تحت شرایط تکیهگاهی و بارگذاریهای مختلف، سعی شده است که رفتار ترک در شرایط مختلف بررسی شود و تاثیر پارامترهای مختلف بر نحوه گسترش ترک نیز نشان داده شود. روش عددی مورد استفاده برای مدلسازی ترک در این پژوهش، روش توسعه یافته گالرکین بدون المان میباشد که با استفاده از کدنویسی در نرم افزارMATLAB® انجام شده است. قابل ذکر است که روش مذکور مشابه روش اجزاء محدود توسعهیافته و در ادامه راه این روش میباشد با این تفاوت که در روش مورد استفاده، از هیچگونه المان و یا شبکهای برای تعریف دامنه مسیله استفاده نمیشود و فقط از مجموعهای از گرهها که به صورت یکنواخت در دامنه مسیله و بر روی مرزها توزیع شدهاند استفاده میشود. نتایج حاصل از مثالهای عددی نشان میدهند که با افزایش تعداد گرههای توزیع شده بر روی دامنه و مرزهای مسیله، علاوه بر افزایش دقت جواب مثالهای یاد شده، زمان محاسبات نیز افزایش مییابد. همچنین با بررسی مثال های عددی مشخص میشود که پارامترهای مختلفی در شکلگیری مودهای شکست خالص و ترکیبی تاثیرگذار هستند که به عنوان مثال میتوان به نوع و جهت بارگذاریها اشاره کرد. قابل ذکر است که از مقایسه نتایج به دست آمده با منابع موجود میتوان دقت و صحت پژوهش حاضر را مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

گالرکین توسعه یافته بدون المان ، مدلسازی ترک ، انتگرال تعاملی ، حداقل مربعات متحرک