چگونگی استفاده از پوسته های سبز در معماری مسکونی ایران با تاکید براقلیم گرم و خشک

ایجاد سبزینگی در جداره های خارجی بناها با ممانعت از تابش اشعه های خورشیدی در خنک سازی فضا نقش بسزایی دارد. ارزش افزوده بالای زمین و پایین بودن مساحت فضای سبز باعث شده است تا استفاده از فناوری پوسته های سبز در کلان شهر های ایران به علت بهبود و پایداری کیفیت محیط های شهری گزینه مناسبی به نظر برسد اما متاسفانه این طرح با وجود کارکرد های بالقوه قابل توجه آن بیشتر در حد ایده در مدیریت شهری باقی مانده است. این پژوهش سعی دارد با بررسی ارزش های بالقوه ی پوسته های سبز در ساختمان و مشکلات موجود در اجرای این فناوری، راهکارهایی را ارایه دهد که بتوان آن را در اقلیم های گرم و خشک ایران به کار برد و اجرا کرد. کمبود آب شیرین یکی از مهم ترین مسایلی است بخصوص از نیمه دوم قرن بیستم بطور جدی تری مطرح گردیده است. بازیافت و استفاده مجدد از بخش های کمتر آلوده شده پسابهای خانگی،در داخل هر واحد مسکونی،جهت مصارف غیر شرب، به عنوان یک منبع جدید، می تواند سهمی عمده در کاهش مصرف آب تصفیه شده شهری ایفا نماید. با اجرای سیستم های پوسته های سبز در اقلیم های گرم و خشک ایران، نه تنها مشکلات اقلیمی این مناطق از جمله گرما و خشکی بیش از حد هوا، ایجاد جزایر گرمایی در کلان شهرها و مصرف بیش از حد انرژی برای خنک سازی منازل حل می شود، بلکه می توان از دیگر مزایای بالقوه و ثابت شده ی این سیستم ها هم نهایت استفاده را کرد.

کلیدواژه ها:

پوسته های سبز ، بام سبز ، دیوار سبز ، تراس سبز ، اقلیم گرم و خشک