یادگیری مشارکتی و نقش آن در پرورش خلاقیت کودکان و نوجوانان درفضاهای آموزشی

امروزه اهمیت یادگیری در پرورش خلاقیت بر کسی پوشیده نیست. فضاهای آموزشی ، بعنوان یک نهاد مهم فرهنگی با وقوف بر این اهمیت، از یادگیری مشارکتی بعنوان ابزاری برای پرورش خلاقیت استفاده می کند. منتها طی اجرای فعالیت در سالیان متمادی، با فراز و نشیبهای زیادی روبرو بوده است. مقاله مذکور سعی کرده، با بازخوانی دوباره مفهوم یادگیری مشارکتی در خلاقیت کودکان و نوجوانان به بررسی و تحلیل این فراز و نشیبها بپردازد و به دنبال ارایه راه حل هایی مناسب باشد. مقدمهی مقاله به یافته های مهم محققان، در مورد خلاقیت و یادگیری در پرورش یادگیری مشارکتی اختصاص یافته است. بر این اساس، در متن اصلی مقاله، طبقه بندی تورنس، برای تحلیل انواع خلاقیت در یادگیری مشارکتی، انتخاب شده است و سه نوع خلاقیت کلامی، تصویری و حرکتی در اجزای یک اثر هنری تحلیل گردیده، چرا که محیط فیزیکی به سبب ساختار خود میتواند تعاملات و در پی آن، فرآیند یادگیری و خلاقیت دانش آموزان را تقویت و تضعیف نماید. در این راستا از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. مطالعه و بررسی کتب، مقالات، گزارش ها و پایان نامه ها درخصوص روان شناسی رشد و پرورش خلاقیت کودک و عوامل محیطی در یادگیری مشارکتی، ارتباط تنگاتنگ این عوامل محیطی موثر بر پرورش خلاقیت کودکان را نشان میدهد، به گونه ای که رشد و پرورش کودک و نوجوان مستلزم تامین کیفیت مناسب برای عوامل محیطی است. یافته های تحقیق نشان میدهد که چه معیارهایی امکان برانگیزش و تقویت حس خلاقیت کودکان را فراهم میکند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، یادگیری ، یادگیری مشارکتی ، کودک و نوجوان