بررسی خواص ریولوژیکی بتن خود متراکم حاوی خاکستر بادی و نانو سیلیس

بتن خود تراکم بتنی است که تحت وزن خود جاری شده و بدون نیاز به هر نوع لرزاندن، بطور کامل (حتی با وجود میلگردهای متراکم)، قالب ها را پر کرده و همگنی خود را حفظ نماید. هدف از انجام این تحقیق آن بوده است که ابتدا با تعیین یک طرح اختلاط مناسب برای بتن خود متراکم معمولی و سپس جایگزینی 10، 20، 30، 40 و 50 درصد خاکستر بادی با سیمان همراه با افزودن نانوسیلیس به آن، خواص ریولوژیکی بتن خود متراکم با آزمایشاتی از قبیل اسلامپ، قیفV، جعبه L-Box و آزمایش رینگ مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش درصد خاکستر بادی، جریان اسلامپ و در نتیجه روانی بتن افزایش و زمان خروج بتن از منافذ باریک (آزمایش قیف V) کاهش یافته است. نتایج حاکی از آن است که ادامه ی روند جایگزینی خاکستر بادی با سیمان، باعث روانی بسیار زیاد و از بین رفتن چسبندگی و لزجت بتن خود متراکم شده و احتمال بروز جداشدگی را افزایش می دهد. تحلیل روش تاگوچی نشان داد که تا مقدار درصد خاکستر بادی 30 درصد، تاثیر درصد نانوسیلیس بر روانی بتن خود متراکم بیش از نسبت آب به سیمان و خاکستر بادی بوده، ولی پس از مقدار خاکستر بادی 30 درصد، تاثیر آن کاهش یافته و تاثیر خاکستر بادی بیشتر است.

کلیدواژه ها:

بتن خودمتراکم ، خواص ریولوژیکی ، خاکستر بادی ، نانوسیلیس ، تاگوچی