سمیت سلولی پرودیجیوسین بر ضد سلول های لوسمی از نوع لنفوبلاستیک حاد

لوسمی لنفوبلاستیک حاد از شایع ترین بدخیمی ها در جهان است و برخی از بیماران مبتلا به درمان استاندارد شیمی درمانی و پیوند سلول های بنیادی خون ساز مقاوم شده و بیماری باز می گردد. بنابراین، داروهای ضد تکثیری جدیدی برای درمان موثرتر سرطان خون از نوع لنفوبلاستیک حاد مورد نیاز است. مطالعات نشان داده اند که پرودیجیوسین دیواره سلولی باکتری سراشیا مارسسنس فعالیت ضد سرطانی بر ضد انواع مختلفی از سلول های سرطانی را دارا می باشد. در مطالعه حاضر، ما تاثیر این ماده را بر میزان بقا و تکثیر سلول های سرطانی CCRF- CEM به عنوان مدل مناسبی از سلول های سرطانی از نوع لنفوبلاستیک حاد را مورد بررسی قرار دادیم. سلول های سرطانی با غلظت های مختلفی از پرودیجیوسین 200 ، 100 و 400 نانومولار به مدت 24 تا 72 ساعت تیمار شدند و میزان تکثیر سلولی آنها با روش WST-1 مورد بررسی قرار گرفت. پرودیجیوسین، بطور معناداری تکثیر سلولی را بطور وابسته به دوز و زمان کاهش داد. پس از 72 ساعت تیمار با غلظت های 100، 200، 400 نانومولار پرودیجیوسین، تکثیر سلولی به ترتیب به میزان 77%±1.5، 66%±1.5، 63%±4 نمونه های کنترل تیمار نشده رسید. همچنین پس از 48 ساعت تیمار، میزان زنده مانی سلول های سرطانی در مقایسه با سلول های کنترل تیمار نشده در غلظت های ذکر شده به ترتیب 77%±3، 63%±2، 46%±3 محاسبه گردید. بر مبنای مطالعات ما، پرودیجیوسین می تواند به عنوان عامل درمانی جدید در درمان سرطان خون از نوع لنفوبلاستیک حاد مطرح گردد

کلیدواژه ها:

لوسمی لنفوبلاستیک حاد ، تکثیر سلولی ، پرودیجیوسین ، زنده مانی