بررسی گونه های باکتریایی پاتوژن ماهیان قرمز یک واحد تکثیر در شهرستان تبریز و میزان حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری زیونوز استرپتوکوکوس اینایی (Streptococcus iniae) و یرسینیا راکری (Yersinia ruckeri)

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 515

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF19_472

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

در پی گزارش مرگ ومیر از یک واحد تکثیر و پرورش ماهی قرمز، جهت بررسی وضعیت استخرها و جمع آوری نمونه به مرکز تکثیر مراجعه گردید. در کالبد گشایی ماهی ها علایم ریزش فلس، اگزوفتالمی و پتشی در محوطه دهانی مشاهده شد. نتایج کشت باکتری و رنگ امیزی گرم از محوطه دهانی، آبشش و کبد حاکی از وجود باکتری های گرم مثبت و منفی بوده و در ادامه جهت تشخیص تفریقی با کتری ها با استفاده از محیط تشخیصی افتراقی وجود یرسینیا راکریو استرپتوکوکوس ایناییبه اثبات رسید. تست آنتی بیوگرام نیز مقاومت باکتری ها را نسبت به اموکسی سیلین، تایلوزین، اریترومایسین، جنتامایسین و سفالکسین وحساسیت انها نسبت به انروفلوکساسین، فلورفنیکل، لینکواسپکتین، اکسی تتراسایکلین نشان داد. جهت درمان پاتوژن های باکتریایی از حمام کردن ماهی ها با محلول خوراکی انروفلوکساسین ده درصد با دوز روزانه cc/10lit1 بمدت یک هفته استفاده گردید. نتایج تست آنتی بیوگرام نشان دهنده استفاده از آنتی بیوتیک های فارماکوپیه پزشکی جهت درمان و پیشگیری بیماری های باکتریایی ماهیان بصورت غیر علمی از جمله آموکسی سیلین، سفالکسین و جنتامایسین می باشد. خود درمانی و استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها باعث ایجاد مقاومت دارویی در باکتری های پاتوژن شده و عواقب جبران ناپذیری از قبیل باقی مانده دارویی و مقاومت دارویی میزبان ثانویه از قبیل انسان در آینده قابل مشاهده می باشد

نویسندگان

آیدین شفیع پور

گروه دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

امین خدادی

گروه بهداشت ماهیان و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، ارومیه، ایران