اثرات ترکیبی آتورواستاتین و اکسید روی بر استرس اکسیداتیو کبد رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

با توجه به بالا بودن استرس اکسیداتیو در دیابت، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات ترکیب آتورواستاتین و اکسید روی بر استرس اکسیداتیو رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین انجام شد. در این تحقیق 50 سر رت به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل سالم و چهار گروه دیابتی. دیابت با تزرریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین ( 60 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن) القا شد. رتها به مدت چهار هفته با آتورواستاتین ( 20 میلیگرم بر کیلوگرم، روزانه و خوراکی)، اکسید روی ( 30 میلی گرم بر کیلوگرم، روزانه و خوراکی) و ترکیبی از نصف دوز هر کدام از داروها تیمار شدند. سپس رت ها طی بیهوشی عمیق قربانی و کبد آنها برای اندازه گیری سطح مالون دی آلدهید (با روش Esterbauer و Cheesman ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، FRAP فعالیت آنزیم کاتالاز (با روش Aebi) - به عنوان نشانگرهای استرس اکسیداتیو - برداشته شد. نتایج نشان داد که قند خون بالا باعث افزایش استرس اکسیداتیو در رت های دیابتی می شود. درمان با ترکیبی از نصف دوز هر کدام از داروهای آتورواستاتین و اکسید روی، نسبت به دوز کامل داروها به تنهایی، به دلیل اثر هم افزایی، باعث کاهش معنی دار P<0.05 استرس اکسیداتیو و افزایش معنی دار سطح آنتی اکسیدان ها در رت های دیابتی شده است. به نظر می رسد ترکیب آتورواستاتین و اکسید روی اثر بهتری در کنترل استرس اکسیداتیو دیابت داشته باشد

کلیدواژه ها:

دیابت ، آتورواستاتین ، اکسید روی ، استرس اکسیداتیو ، آنتی اکسیدان