تاثیرآموزش مراقبت از شیرخوار بر احساس صلاحیت و نگرانی زنان نخست زا

سابقه و هدف: توجه به نگرانی های والدین نخست زا در طی گذر به والد شدن با توجه به اثری که بر دستیابی به نقش مادری دارد بسیار مهم است. متغیر دیگری که بر کیفیت مراقبت از نوزاد اثرگذار است صلاحیت مادری است. زنانی که احساس صلاحیت بالاتری دارند با احساس رضایت بیشتری به نقش مادری نایل می شوند. از این رو این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش بر احساس صلاحیت و نگرانی والدی زنان نخست زا انجام شد. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی 61 مادر نخست زا به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله برنامه آموزشی مراقبت از شیرخوار بر اساس تیوری خودکارآمدی بندورا اجرا شد. ابزار پژوهش در این مطالعه پرسشنامه احساس صلاحیت والدی و نگرانی کمبریج بود که قبل از مدخله و هشت هفته بعد از زایمان در دو گروه تکمیل شد.یافته ها: میانگین نمره احساس صلاحیت مادری قبل از مداخله در دو گروه یکسان بود(p> 0.05). افزایش میانگین نمره بعد از مداخله در هر دو گروه رخ داد. اما این افزایش فقط در گروه مداخله معنادار بود(p=0.001). دراین مطالعه با توجه به عدم همگنی متغیر نگرانی قبل از مداخله، از آزمون تحلیل کوواریانس برای مقایسه میانگین نمره نگرانی بعد از مداخله در دو گروه با حذف اثر نمره نگرانی قبل از مداخله استفاده شد که نتایج نشان داد میانگین نمره نگرانی بعد از مداخله، در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه کنترل کاهش یافته است.نتیجه گیری: استفاده از استراتژیهای خودکارآمدی منجر به بهبود احساس صلاحیت در ایفای نقش مادری شد. این یافته ها هماهنگ با تعدادی دیگر از مطالعات می باشد. با این حال مداخله آموزشی حاضر، تاثیری بر نگرانی مادری نداشت. این یافته ها ضرورت مطالعات بیشتر با تعیین علل نگرانی و قرار دادن مبنای آموزش بر اساس این علل را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، احساس صلاحیت ، نگرانی ، مادری