نقش طرح واره های شناختی ناکارآمد در پیش بینی خلاقیت دانشجویان

زمینه: طرح واره های اولیه باورهایی هستند که افراد درباره خود، دیگران و محیط دارند که به طور معمول از ارضاء نشدن نیازهای اولیه به خصوص نیازهای عاطفی در دوران کودکی سرچشمه می گیرند. هدف از این پژوهش بررسی نقش طرح واره های شناختی ناکارآمد در پیش بینی خلاقیت دانشجویان بود. طرح پژوهش از نوع توصیفی (همبستگی) است. روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد 94 - 95 دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات تهران است. از جامعه مذکور با استفاده از جدول مورگان، به تعداد 250 دانشجو با روش در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند؛ بعد از هماهنگی های لازم با دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، پرسشنامه های پژوهش که شامل پرسشنامه های خلاقیت عابدی و پرسشنامه طرح واره یانگ استفاده شد، داده های تحقیق با استفاده از آزمون پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحقیق نشانگر این بود که از بین حوزه های طرح واره های ناسازگار دو حوزه خود گردانی و دیگر جهت مندی به پیش بینی موفق خلاقیت نایل شدند. با توجه به یافته های پژوهش، بررسی اثربخشی طرح واره درمانی بر خلاقیت دانشجویان پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

طرح واره های ناسازگار اولیه ، خلاقیت ، دانشگاه آزاد اسلامی